benaming: ijsbeer, poolbeer of ursus maritimus

in het wild jaagt de ijsbeer voornamelijk op zeehonden maar ook op andere dieren. Hij leeft op de noordpool en is de grootste beer soort. Ijsberen eten in verhouding tot andere beren het meeste vlees

 

afkomst: De ijsbeer is een soort waarvan gedacht wordt dat hij sinds 400.000 jaar geleden afstamt van de Siberische populaties van de bruine beer. Maar uit onderzoek uit 2011 naar mtDNA (Mitochondriaal DNA) blijkt dat hij afstamt van de Ierse bruine beer. In 2012 hebben ze nog een onderzoek gedaan dit keer naar nucleair DNA waaruit blijkt dat de ijsbeer al circa 600.000 jaar geleden is afgesplitst van zijn soortgenoten

 

omschrijving: De ijsbeer is een groot en zeer krachtig beest. Mannetjes worden tussen de 2,3 en 2,6 meter lang en wegen 300 tot 800 kilo. Vrouwtjes worden tussen de 1,8 en 2 meter lang en wegen 150 tot 300 kilo. De ijsbeer heeft een lange nek en een grote neus. Onder de vacht is de huid zwart, wat te zien is op de naakte delen zoals de neus en de lippen. De haren van de vacht zijn niet wit, maar doorzichtig en hol. De kleur van de vacht is, afhankelijk van de tijd van het jaar, lichtval en de hoeveelheid vuil in de vacht, gelig wit tot vuil grijs. Hij is waterafstotend en houdt de warmte van de zon vast. Daarnaast heeft de ijsbeer een dikke onderhuidse vetlaag, waarmee hij warmte vasthoudt. De ijsbeer heeft vliezen tussen zijn tenen, waardoor hij beter kan zwemmen. Zijn achterpoten gebruikt hij als een stuur. IJsberen hebben een kleine staart, ongeveer acht tot tien centimeter lang. De tanden van een ijsbeer groeien elk jaar een beetje. Via de tanden kan men bepalen hoe oud een ijsbeer is. IJsberen worden bijna nooit ouder dan 25 jaar. De oudste wilde beer waarvan de leeftijd bekend was, stierf op een leeftijd van 32 jaar, terwijl het oudste exemplaar in gevangenschap overleed op een leeftijd van 43 jaar

 

voortplanting: De paringstijd van de ijsbeer is van maart tot juni met een hoogtepunt in april. De draagtijd duurt zo ongeveer 7 tot 8 maanden. Dan worden er tussen de 1 en 4 welpen geboren. Bij de geboorte is een welp 600 gram, 25 centimeter lang de ogen zitten dicht en ze hebben een dun laagje vacht. Een zwanger vrouwtje brengt de winter door in een sneeuwhol dat zij zelf heeft gegraven. Het hol wordt gegraven in een sneeuwheuvel, op plaatsen waar de sneeuw hard en stevig is. Na een tunnel bevindt zich de kraamkamer. Waarin het ijsbeervrouwtje overwintert. De welpen verlaten na ongeveer 3 maanden voor het eerst het hol en worden door alleen de moeder opgevoed omdat mannetjes ijsberen de welpen kunnen doden. De jongen zijn na 24 tot 28 maanden onafhankelijk. Een vrouwtje is volgroeid als na 5/6 jaar een mannetje pas na 8/10 jaar.

 

gedrag: een ijsbeer leeft vaak alleen en is zowel s'nachts als overdag actief ook in de lange donkere winter. Behalve een zwanger vrouwtje die is dan in een winterslaap. In het water kunnen ze een snelheid van 55 kmp/h halen. En op het land een snelheid van 40 kmp/h. ze kunnen echter maar een korte tijd onderwater blijven. Het record staat op 3 minuten en 10 seconden.  Soms kom je ook groepen ijsberen tegen de ijsberen in deze groep zijn dan vaak erg vriendelijk tegen elkaar. Zo'n groepsvorming komt vooral voor op plaatsen waar bijzonder veel voedsel is. Bij slecht weer graven veel ijsberen een tijdelijk hol, maar ze drukken zich ook vaak tegen de grond waarbij de vallende sneeuw de ijsbeer bedekt. De ijsbeer leeft van zeehonden. Vooral de ringelrob is geliefd, maar ook andere soorten, als baardrob, en in mindere mate zadelrob en klapmuts, worden gedood. Ook aas, walrussen, kleinere walvissen als beloega's en narwallen, vis, sneeuwhaas, lemmingen, zeevogels, eieren, rendier en muskusos worden soms gegrepen. In de zomer trekken enkele ijsberen naar land, waar ze ook plantaardig voedsel als bessen en grassen eten, of menselijk afval. Hij maakt gebruikt van zijn grote klauwen en zijn goed ontwikkelde reukzin om zijn prooi te vinden en te doden. De witte vacht dient daarbij als camouflage. Op zeehonden jaagt hij door te wachten bij ademgaten, maar ook worden ze gedood in gaten, in het water en op het ijs (waar de zeehonden op rusten).

 

dreiging: de ijsbeer heeft maar 1 natuurlijke vijand: de mens